brunneus
Latin
Etymology
From Late Latin brūnus (“brown”) + -eus, from Proto-Germanic *brūnaz (“brown”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): /ˈbrun.ne.us/, [ˈbrʊnːeʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈbrun.ne.us/, [ˈbrunːeus]
Adjective
brunneus (feminine brunnea, neuter brunneum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | brunneus | brunnea | brunneum | brunneī | brunneae | brunnea | |
Genitive | brunneī | brunneae | brunneī | brunneōrum | brunneārum | brunneōrum | |
Dative | brunneō | brunneō | brunneīs | ||||
Accusative | brunneum | brunneam | brunneum | brunneōs | brunneās | brunnea | |
Ablative | brunneō | brunneā | brunneō | brunneīs | |||
Vocative | brunnee | brunnea | brunneum | brunneī | brunneae | brunnea |
Descendants
- → English: brunneous