brzemienny

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *bermenьnъ. By surface analysis, brzemię +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /bʐɛˈmjɛn.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛnnɘ
• Syllabification: brze‧mien‧ny

Adjective

brzemienny (comparative brzemienniejszy, superlative najbrzemienniejszy, derived adverb brzemiennie)

1. (poetic) burdened

   Synonym: obciążony

2. (literary) pregnant

   Synonyms: ciężarny, w ciąży

3. (literary) fraught (entailing)

   Synonym: obfitujący

Declension

Declension of brzemienny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	brzemienny		brzemienna	brzemienne	brzemienni	brzemienne
genitive	brzemiennego		brzemiennej	brzemiennego	brzemiennych
dative	brzemiennemu		brzemiennej	brzemiennemu	brzemiennym
accusative	brzemiennego	brzemienny	brzemienną	brzemienne	brzemiennych	brzemienne
instrumental	brzemiennym		brzemienną	brzemiennym	brzemiennymi
locative	brzemiennym		brzemiennej	brzemiennym	brzemiennych

Derived terms

nouns

• brzemienna
• brzemienność

 

Further reading

• brzemienny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• brzemienny in Polish dictionaries at PWN