capitatus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]From caput (“head”) + -ātus (“-ed”, adjective-forming suffix).
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /ka.piˈtaː.tus/, [käpɪˈt̪äːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ka.piˈta.tus/, [käpiˈt̪äːt̪us]
Adjective
[edit]capitātus (feminine capitāta, neuter capitātum); first/second-declension adjective
- having, or forming a head
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | capitātus | capitāta | capitātum | capitātī | capitātae | capitāta | |
Genitive | capitātī | capitātae | capitātī | capitātōrum | capitātārum | capitātōrum | |
Dative | capitātō | capitātō | capitātīs | ||||
Accusative | capitātum | capitātam | capitātum | capitātōs | capitātās | capitāta | |
Ablative | capitātō | capitātā | capitātō | capitātīs | |||
Vocative | capitāte | capitāta | capitātum | capitātī | capitātae | capitāta |
Derived terms
[edit]References
[edit]- “capitatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- capitatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.