cauponarius
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): [kau̯.poːˈnaː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [käu̯.poˈnäː.ri.us]
Noun
[edit]caupōnārius m (genitive caupōnāriī or caupōnārī); second declension
Declension
[edit]Second-declension noun.
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | caupōnārius | caupōnāriī |
genitive | caupōnāriī caupōnārī1 |
caupōnāriōrum |
dative | caupōnāriō | caupōnāriīs |
accusative | caupōnārium | caupōnāriōs |
ablative | caupōnāriō | caupōnāriīs |
vocative | caupōnārie | caupōnāriī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
References
[edit]- “cauponarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- cauponarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.