chrismus
Latin
Alternative forms
Etymology
New Latin [16th century], from Middle Latin crismon.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): /ˈkʰris.mus/, [ˈkʰrɪs̠mʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈkris.mus/, [ˈkrizmus]
Noun
chrismus m (genitive chrismī); second declension
- Eucharist
- 1577, Gabriel de Barletta, Sermones, volume 1, page 114:
- Quot sunt inquit sacramenta Ecclesiae? Repsond. tribus. Et episcopus Quibus. Chrismus, baptismus, & missa pro defunctis.
- “How many,” [he] said, “are the sacraments of the Church?” [The other] responds: “Three [in number].” And the bishop [said], “Which [in number]?” “The Eucharist, Baptism, and Mass for the Dead.”
- Lua error in Module:quote at line 2600: |2= is an alias of |year=; cannot specify a value for both
- Christogram, chrismon
- 1765, Johann Christoph Gatterer, Elementa artis diplomaticae universalis, page 145:
- Est vero Chrismon sive Chrismus, si eius originem spectes, nihil aliud, quam signum pietatis christianae, ac sigillatim inuocationis diuinae, vel etiam iurisiurandi taciti, quo quis se ad seruanda, quae promittebat, obligauit.
- (please add an English translation of this quotation)
Declension
Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | chrismus | chrismī |
Genitive | chrismī | chrismōrum |
Dative | chrismō | chrismīs |
Accusative | chrismum | chrismōs |
Ablative | chrismō | chrismīs |
Vocative | chrisme | chrismī |