circumamictus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /kir.ku.maˈmik.tus/, [kɪrkʊmäˈmɪkt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /t͡ʃir.ku.maˈmik.tus/, [t͡ʃirkumäˈmikt̪us]
Adjective
[edit]circumamictus (feminine circumamicta, neuter circumamictum); first/second-declension adjective
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | circumamictus | circumamicta | circumamictum | circumamictī | circumamictae | circumamicta | |
Genitive | circumamictī | circumamictae | circumamictī | circumamictōrum | circumamictārum | circumamictōrum | |
Dative | circumamictō | circumamictō | circumamictīs | ||||
Accusative | circumamictum | circumamictam | circumamictum | circumamictōs | circumamictās | circumamicta | |
Ablative | circumamictō | circumamictā | circumamictō | circumamictīs | |||
Vocative | circumamicte | circumamicta | circumamictum | circumamictī | circumamictae | circumamicta |
References
[edit]- “circumamictus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- circumamictus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.