circumponens

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Present participle of circumpōnō.

Participle[edit]

circumpōnēns (genitive circumpōnentis); third-declension one-termination participle

  1. placing, putting or setting around

Declension[edit]

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative circumpōnēns circumpōnentēs circumpōnentia
Genitive circumpōnentis circumpōnentium
Dative circumpōnentī circumpōnentibus
Accusative circumpōnentem circumpōnēns circumpōnentēs
circumpōnentīs
circumpōnentia
Ablative circumpōnente
circumpōnentī1
circumpōnentibus
Vocative circumpōnēns circumpōnentēs circumpōnentia

1When used purely as an adjective.