circumsaepiens
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Present participle of circumsaepiō.
Participle
[edit]circumsaepiēns (genitive circumsaepientis); third-declension one-termination participle
Declension
[edit]Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | circumsaepiēns | circumsaepientēs | circumsaepientia | ||
Genitive | circumsaepientis | circumsaepientium | |||
Dative | circumsaepientī | circumsaepientibus | |||
Accusative | circumsaepientem | circumsaepiēns | circumsaepientēs circumsaepientīs |
circumsaepientia | |
Ablative | circumsaepiente circumsaepientī1 |
circumsaepientibus | |||
Vocative | circumsaepiēns | circumsaepientēs | circumsaepientia |
1When used purely as an adjective.