circumsaepiens

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Present participle of circumsaepiō.

Participle[edit]

circumsaepiēns (genitive circumsaepientis); third-declension one-termination participle

  1. enclosing

Declension[edit]

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative circumsaepiēns circumsaepientēs circumsaepientia
Genitive circumsaepientis circumsaepientium
Dative circumsaepientī circumsaepientibus
Accusative circumsaepientem circumsaepiēns circumsaepientēs
circumsaepientīs
circumsaepientia
Ablative circumsaepiente
circumsaepientī1
circumsaepientibus
Vocative circumsaepiēns circumsaepientēs circumsaepientia

1When used purely as an adjective.