cognominans
Latin
[edit]Etymology
[edit]Present participle of cognōminō
Participle
[edit]cognōmināns (genitive cognōminantis); third-declension one-termination participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}
.
Declension
[edit]Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | cognōmināns | cognōminantēs | cognōminantia | ||
Genitive | cognōminantis | cognōminantium | |||
Dative | cognōminantī | cognōminantibus | |||
Accusative | cognōminantem | cognōmināns | cognōminantēs cognōminantīs |
cognōminantia | |
Ablative | cognōminante cognōminantī1 |
cognōminantibus | |||
Vocative | cognōmināns | cognōminantēs | cognōminantia |
1When used purely as an adjective.