coigistigh

Irish

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Verb

coigistigh (present analytic coigistíonn, future analytic coigisteoidh, verbal noun coigistiú, past participle coigistithe)

1. (transitive) confiscate

   Synonym: gabh seilbh ar

Conjugation

conjugation of coigistigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	coigistím	coigistíonn tú; coigistír†	coigistíonn sé, sí	coigistímid; coigistíonn muid	coigistíonn sibh	coigistíonn siad; coigistíd†	a choigistíonn; a choigistíos / a gcoigistíonn*; a gcoigistíos*	coigistítear
	past	choigistigh mé; choigistíos	choigistigh tú; choigistís	choigistigh sé, sí	choigistíomar; choigistigh muid	choigistigh sibh; choigistíobhair	choigistigh siad; choigistíodar	a choigistigh / ar choigistigh*	coigistíodh
	past habitual	choigistínn / gcoigistínn‡‡	choigistíteá / gcoigistíteᇇ	choigistíodh sé, sí / gcoigistíodh sé, s퇇	choigistímis; choigistíodh muid / gcoigistímis‡‡; gcoigistíodh muid‡‡	choigistíodh sibh / gcoigistíodh sibh‡‡	choigistídís; choigistíodh siad / gcoigistídís‡‡; gcoigistíodh siad‡‡	a choigistíodh / a gcoigistíodh*	choigistítí / gcoigistít퇇
future		coigisteoidh mé; coigisteod; coigisteochaidh mé†	coigisteoidh tú; coigisteoir†; coigisteochaidh tú†	coigisteoidh sé, sí; coigisteochaidh sé, sí†	coigisteoimid; coigisteoidh muid; coigisteochaimid†; coigisteochaidh muid†	coigisteoidh sibh; coigisteochaidh sibh†	coigisteoidh siad; coigisteoid†; coigisteochaidh siad†	a choigisteoidh; a choigisteos; a choigisteochaidh†; a choigisteochas† / a gcoigisteoidh*; a gcoigisteos*; a gcoigisteochaidh*†; a gcoigisteochas*†	coigisteofar; coigisteochar†
conditional		choigisteoinn; choigisteochainn† / gcoigisteoinn‡‡; gcoigisteochainn†‡‡	choigisteofá; choigisteochthᆠ/ gcoigisteofᇇ; gcoigisteochthᆇ‡	choigisteodh sé, sí; choigisteochadh sé, s토/ gcoigisteodh sé, s퇇; gcoigisteochadh sé, s톇‡	choigisteoimis; choigisteodh muid; choigisteochaimis†; choigisteochadh muid† / gcoigisteoimis‡‡; gcoigisteodh muid‡‡; gcoigisteochaimis†‡‡; gcoigisteochadh muid†‡‡	choigisteodh sibh; choigisteochadh sibh† / gcoigisteodh sibh‡‡; gcoigisteochadh sibh†‡‡	choigisteoidís; choigisteodh siad; choigisteochadh siad† / gcoigisteoidís‡‡; gcoigisteodh siad‡‡; gcoigisteochadh siad†‡‡	a choigisteodh; a choigisteochadh† / a gcoigisteodh*; a gcoigisteochadh*†	choigisteofaí; choigisteochtha토/ gcoigisteofa퇇; gcoigisteochtha톇‡
subjunctive	present	go gcoigistí mé; go gcoigistíod†	go gcoigistí tú; go gcoigistír†	go gcoigistí sé, sí	go gcoigistímid; go gcoigistí muid	go gcoigistí sibh	go gcoigistí siad; go gcoigistíd†	—	go gcoigistítear
	past	dá gcoigistínn	dá gcoigistíteá	dá gcoigistíodh sé, sí	dá gcoigistímis; dá gcoigistíodh muid	dá gcoigistíodh sibh	dá gcoigistídís; dá gcoigistíodh siad	—	dá gcoigistítí
imperative		coigistím	coigistigh	coigistíodh sé, sí	coigistímis	coigistígí; coigistídh†	coigistídís	—	coigistítear
verbal noun		coigistiú
past participle		coigistithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
coigistigh	choigistigh	gcoigistigh
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “coigistigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• “confiscate”, in New English-Irish Dictionary, Foras na Gaeilge, 2013–2024
• de Bhaldraithe, Tomás (1959) “coigistigh”, in English-Irish Dictionary, An Gúm