combinativ
Jump to navigation
Jump to search
Romanian
[edit]Etymology
[edit]Borrowed from English combinative.
Adjective
[edit]combinativ m or n (feminine singular combinativă, masculine plural combinativi, feminine and neuter plural combinative)
Declension
[edit]Declension of combinativ
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative |
indefinite | combinativ | combinativă | combinativi | combinative | ||
definite | combinativul | combinativa | combinativii | combinativele | |||
genitive/ dative |
indefinite | combinativ | combinative | combinativi | combinative | ||
definite | combinativului | combinativei | combinativilor | combinativelor |