comminctus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Perfect passive participle of commingō.
Participle[edit]
commīnctus (feminine commīncta, neuter commīnctum); first/second-declension participle
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | commīnctus | commīncta | commīnctum | commīnctī | commīnctae | commīncta | |
Genitive | commīnctī | commīnctae | commīnctī | commīnctōrum | commīnctārum | commīnctōrum | |
Dative | commīnctō | commīnctō | commīnctīs | ||||
Accusative | commīnctum | commīnctam | commīnctum | commīnctōs | commīnctās | commīncta | |
Ablative | commīnctō | commīnctā | commīnctō | commīnctīs | |||
Vocative | commīncte | commīncta | commīnctum | commīnctī | commīnctae | commīncta |