condoctus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Perfect passive participle of condoceō

Participle[edit]

condoctus (feminine condocta, neuter condoctum); first/second-declension participle

  1. instructed

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative condoctus condocta condoctum condoctī condoctae condocta
Genitive condoctī condoctae condoctī condoctōrum condoctārum condoctōrum
Dative condoctō condoctō condoctīs
Accusative condoctum condoctam condoctum condoctōs condoctās condocta
Ablative condoctō condoctā condoctō condoctīs
Vocative condocte condocta condoctum condoctī condoctae condocta

References[edit]