conflatilis
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /konˈflaː.ti.lis/, [kõːˈfɫ̪äːt̪ɪlʲɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /konˈfla.ti.lis/, [koɱˈfläːt̪ilis]
Adjective[edit]
cōnflātilis (neuter cōnflātile); third-declension two-termination adjective
Declension[edit]
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | cōnflātilis | cōnflātile | cōnflātilēs | cōnflātilia | |
Genitive | cōnflātilis | cōnflātilium | |||
Dative | cōnflātilī | cōnflātilibus | |||
Accusative | cōnflātilem | cōnflātile | cōnflātilēs cōnflātilīs |
cōnflātilia | |
Ablative | cōnflātilī | cōnflātilibus | |||
Vocative | cōnflātilis | cōnflātile | cōnflātilēs | cōnflātilia |
References[edit]
- “conflatilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- conflatilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.