coniurans

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Present participle of coniūrō.

Participle[edit]

coniūrāns (genitive coniūrantis); third-declension one-termination participle

  1. conspiring

Declension[edit]

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative coniūrāns coniūrantēs coniūrantia
Genitive coniūrantis coniūrantium
Dative coniūrantī coniūrantibus
Accusative coniūrantem coniūrāns coniūrantēs
coniūrantīs
coniūrantia
Ablative coniūrante
coniūrantī1
coniūrantibus
Vocative coniūrāns coniūrantēs coniūrantia

1When used purely as an adjective.