conligens
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Present participle of conligō
Participle
[edit]conligēns (genitive conligentis); third-declension one-termination participle
- gathering
- collecting
Declension
[edit]Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | conligēns | conligentēs | conligentia | ||
Genitive | conligentis | conligentium | |||
Dative | conligentī | conligentibus | |||
Accusative | conligentem | conligēns | conligentēs conligentīs |
conligentia | |
Ablative | conligente conligentī1 |
conligentibus | |||
Vocative | conligēns | conligentēs | conligentia |
1When used purely as an adjective.