conpetitus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Perfect passive participle of conpetō

Participle

[edit]

conpetītus (feminine conpetīta, neuter conpetītum); first/second-declension participle

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative conpetītus conpetīta conpetītum conpetītī conpetītae conpetīta
Genitive conpetītī conpetītae conpetītī conpetītōrum conpetītārum conpetītōrum
Dative conpetītō conpetītō conpetītīs
Accusative conpetītum conpetītam conpetītum conpetītōs conpetītās conpetīta
Ablative conpetītō conpetītā conpetītō conpetītīs
Vocative conpetīte conpetīta conpetītum conpetītī conpetītae conpetīta