conscius
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): /ˈkon.ski.us/, [ˈkõːs̠kiʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈkon.ʃi.us/, [ˈkɔn̠ʲʃius]
Adjective
cōnscius (feminine cōnscia, neuter cōnscium); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | cōnscius | cōnscia | cōnscium | cōnsciī | cōnsciae | cōnscia | |
Genitive | cōnsciī | cōnsciae | cōnsciī | cōnsciōrum | cōnsciārum | cōnsciōrum | |
Dative | cōnsciō | cōnsciō | cōnsciīs | ||||
Accusative | cōnscium | cōnsciam | cōnscium | cōnsciōs | cōnsciās | cōnscia | |
Ablative | cōnsciō | cōnsciā | cōnsciō | cōnsciīs | |||
Vocative | cōnscie | cōnscia | cōnscium | cōnsciī | cōnsciae | cōnscia |
Descendants
- English: conscious
- Middle Dutch: cuusch, cuusen
- German: keusch
- Italian: conscio
- Portuguese: cônscio, concho
References
- “conscius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “conscius”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- conscius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- a good conscience: mens bene sibi conscia
- a guilty conscience: animus male sibi conscius
- to be conscious of no ill deed: nullius culpae sibi conscium esse
- a good conscience: mens bene sibi conscia