convicturus
Latin
[edit]Etymology 1
[edit]Future active participle of convincō.
Participle
[edit]convictūrus (feminine convictūra, neuter convictūrum); first/second-declension participle
- about to convince
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | convictūrus | convictūra | convictūrum | convictūrī | convictūrae | convictūra | |
Genitive | convictūrī | convictūrae | convictūrī | convictūrōrum | convictūrārum | convictūrōrum | |
Dative | convictūrō | convictūrō | convictūrīs | ||||
Accusative | convictūrum | convictūram | convictūrum | convictūrōs | convictūrās | convictūra | |
Ablative | convictūrō | convictūrā | convictūrō | convictūrīs | |||
Vocative | convictūre | convictūra | convictūrum | convictūrī | convictūrae | convictūra |
Etymology 2
[edit]Future active participle of convīvō.
Participle
[edit]convīctūrus (feminine convīctūra, neuter convīctūrum); first/second-declension participle
- about to live with
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | convīctūrus | convīctūra | convīctūrum | convīctūrī | convīctūrae | convīctūra | |
Genitive | convīctūrī | convīctūrae | convīctūrī | convīctūrōrum | convīctūrārum | convīctūrōrum | |
Dative | convīctūrō | convīctūrō | convīctūrīs | ||||
Accusative | convīctūrum | convīctūram | convīctūrum | convīctūrōs | convīctūrās | convīctūra | |
Ablative | convīctūrō | convīctūrā | convīctūrō | convīctūrīs | |||
Vocative | convīctūre | convīctūra | convīctūrum | convīctūrī | convīctūrae | convīctūra |