croceus
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): /ˈkro.ke.us/, [ˈkrɔkeʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈkro.t͡ʃe.us/, [ˈkrɔːt͡ʃeus]
Adjective
croceus (feminine crocea, neuter croceum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | croceus | crocea | croceum | croceī | croceae | crocea | |
Genitive | croceī | croceae | croceī | croceōrum | croceārum | croceōrum | |
Dative | croceō | croceō | croceīs | ||||
Accusative | croceum | croceam | croceum | croceōs | croceās | crocea | |
Ablative | croceō | croceā | croceō | croceīs | |||
Vocative | crocee | crocea | croceum | croceī | croceae | crocea |
References
- “croceus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “croceus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- croceus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- croceus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.