croncănit
Jump to navigation
Jump to search
Romanian
[edit]Etymology
[edit]Past participle of croncăni.
Noun
[edit]croncănit n (uncountable)
Declension
[edit] declension of croncănit (singular only)
singular | ||
---|---|---|
n gender | indefinite articulation | definite articulation |
nominative/accusative | (un) croncănit | croncănitul |
genitive/dative | (unui) croncănit | croncănitului |
vocative | croncănitule |
Verb
[edit]croncănit (past participle of croncăni)