cruciata

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 00:29, 19 October 2019.
Jump to navigation Jump to search
See also: Cruciata

Latin

Pronunciation

Participle

(deprecated template usage) cruciāta

  1. nominative feminine singular of cruciātus
  2. nominative neuter plural of cruciātus
  3. accusative neuter plural of cruciātus
  4. vocative feminine singular of cruciātus
  5. vocative neuter plural of cruciātus

Participle

(deprecated template usage) cruciātā

  1. ablative feminine singular of cruciātus

Noun

cruciāta f (genitive cruciātae); first declension

  1. a crusade

Declension

First-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative cruciāta cruciātae
Genitive cruciātae cruciātārum
Dative cruciātae cruciātīs
Accusative cruciātam cruciātās
Ablative cruciātā cruciātīs
Vocative cruciāta cruciātae

Usage notes

The secondary meaning of cruciātus "marked by a cross" and "crusader; crusade" develops in the 12th to 13th centuries and is often spelled with x (i.e. cruxiatus, also cruxatus, croxatus and variants) in Middle Latin. The feminine cruxata (for cruciāta) in the sense of "a crusade" is recorded in the 1280s.

References

  • Mittellateinisches Wörterbuch vol. 2 (1999), s.v. "cruciatus"
  • Charles du Fresne, sieur du Cange, Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 629a, s.v. "Cruciatæ"