czmiel

See also: Czmiel

Old Polish

Alternative forms

• przmiel, pszczmiel, szczmiel

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *čьmeľь.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /t͡ʃʲmjɛ(ː)lʲ/
• IPA^(key): (15^th CE) /t͡ʃʲmjɛlʲ/, /t͡ʃʲmjelʲ/

Noun

czmiel m animacy unattested

1. bumblebee (Bombus)
   • 1876 [c. 1455], Vatroslav Jagić, editor, Archiv für slavische Philologie‎^[1], volume XIV, page 490:

     Sczmyel scabro

     [Szczmiel scabro]

   • 1981-2001 [15th century], Elżbieta Belcarzowa, editor, Glosy polskie w łacińskich kazaniach średniowiecznych, volume II, page 99:

     Sed verum est, quia apis recipit mel in floribus, sed czmel in spinis

     [Sed verum est, quia apis recipit mel in floribus, sed czmiel in spinis]

2. wood cow-wheat, Melampyrum nemorosum
   • 1900 [1460], Józef Rostafiński, editor, Symbola ad historiam naturalem medii aevi = Średniowieczna historya naturalna w Polsce. Ps 2‎^[2], number 3367:

     Sczmel athaczella

     [Szczmiel athaczella]

3. a species of spindle tree Euonymus
   • 1908 [c. 1500], Bolesław Erzepki, editor, Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490‎^[3], page 81:

     Przmyel fusarius

     [Przmiel fusarius]

Descendants

• Polish: trzmiel

Further reading

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “czmiel”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN