czoło

Polish

czoło

Etymology

From Proto-Slavic *čelo

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈt͡ʂɔ.wɔ/

• Audio:

  (file)

Noun

czoło n (diminutive czółko)

1. forehead

Declension

Declension of czoło

	singular	plural
nominative	czoło	czoła
genitive	czoła	czół
dative	czołu	czołom
accusative	czoło	czoła
instrumental	czołem	czołami
locative	czole	czołach
vocative	czoło	czoła

Derived terms

• (nouns) czelność, czołówka
• (adjectives) czelny, czołowy

Noun

czoło n

1. front, forefront

   Na czele pochodu szli zasłużeni dla partii działacze.

Declension

Declension of czoło

	singular
nominative	czoło
genitive	czoła
dative	czołu
accusative	czoło
instrumental	czołem
locative	czele
vocative	czoło

Synonyms

• (front): przód
• (forefront): awangarda

Further reading

• czoło in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• Template:R:PWN