czoło

Kashubian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *čelò.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈt͡ʃɔwɔ/
• Syllabification: czo‧ło

Noun

czoło n

1. (anatomy, rare) Synonym of łësëna (“forehead”)

Further reading

• Eùgeniusz Gòłąbk (2011) “czoło”, in Słownik Polsko-Kaszubski / Słowôrz Pòlskò-Kaszëbsczi‎^[2]

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *čelò. First attested in the 15th century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /t͡ʃʲɔɫɔ/
• IPA^(key): (15^th CE) /t͡ʃʲɔɫɔ/

Noun

czoło n (related adjective czelny)

1. (anatomy) forehead
   • 1877-1881 [c. 1418], Władysław Wisłocki, editor, Katalog rękopisów Biblioteki Uniwersytetu Jagiellońskiego, number 2151:

     Czolo mayanczi nazwetlsche, z oblyczym bez wschego ssmarschczenya

     [Czoło mający naświetlsze, z obliczym bez wszego smarszczenia]

   • c. 1500, Wokabularz lubiński, inkunabuł Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie, sygn. Inc. 78d., page 54v:

     Frons (-tis) eyn styrne czolo

     [Frons (-tis) eyn styrne czoło]

2. (military) front
   • 1930 [Fifteenth century], “Jos”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎^[3], 8, 10:

     Iozve... wzidzi[e] s starszimi na czolo woysky (in fronte exercitus)

     [Jozue... wzydzi[e] z starszymi na czoło wojski (in fronte exercitus)]

   • 1930 [Fifteenth century], “III Reg”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎^[4], 20, 17:

     Y wiszly slugy ksyøszøt wszitkich wloscy w pyrwem czele (egressi sunt autem pueri principum provinciarum in prima fronte)..., y ostatnya woyska szla za nymy

     [I wyszli sługi książąt wszytkich włości w pirwem czele (egressi sunt autem pueri principum provinciarum in prima fronte)... i ostatnia wojska szła za nimi]

Descendants

• Masurian: coło
• Polish: czoło
• Silesian: czoło

References

• Boryś, Wiesław (2005) “czoło”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
• Sławski, Franciszek (1958-1965) “czoło”, in Jan Safarewicz, Andrzej Siudut, editors, Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological dictionary of the Polish language] (in Polish), Kraków: Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego
• Mańczak, Witold (2017) “czoło”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
• Bańkowski, Andrzej (2000) “czoło”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “czoło”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
• Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, editors (2023), “czoło”, in Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych [Dictionaries of Polish glosses, an Internet database] (in Polish), Kraków: Pracownia Języka Staropolskiego Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk

Polish

czoło

Etymology

Inherited from Old Polish czoło.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈt͡ʂɔ.wɔ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈt͡ʂɔ.ɫɔ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔwɔ
• Syllabification: czo‧ło

Noun

czoło n (diminutive czółko, related adjective czołowy)

1. (anatomy) forehead
2. front (fowardmost part of a group of people or animals)
3. front (forwardmost part of something)

   Synonym: przód

4. front (one of the highest places in a certain hierarchy)
5. (obsolete) choice (best parts of a group)
6. (obsolete, figuratively) mind; head (center of reason)

   Synonyms: głowa, umysł

7. (obsolete) head (leader of a group)

   Synonym: naczelnik

8. (obsolete) bald patch, bald spot

   Synonym: łysina

9. (obsolete) beginning of a wedding reception
10. (obsolete) head of a hammer
11. (obsolete) upper part of a plant's armor
12. (obsolete, military) military front

    Synonym: front

13. (obsolete, cooking) fat that leaks out of cooked meat
14. (obsolete, forestry) thicker end of a beam machined into four edges
15. (Middle Polish) The meaning of this term is uncertain.
    • 1594, J. Januszowski, Nowy karakter‎^[5], page E2:

      Ná przykład, cegłá przez gołé c/ ćiáło przez ć/ á czoło przez cz

16. (Middle Polish) The meaning of this term is uncertain. Possibilities include:
    1. bow

       Synonym: ukłon

       • 1588, Acta primi regiminis Sigismundi III‎^[6], page 84:

         Iam Panu Hetmanowi zdaleka czołem vderzył. Wiedząc od innych ze nie rad widział kiedy mu kto przy maximilianie gratifikatie iakie czynił, obaczył iako mnie, tak kozdego czoł liczyie ^[sic] humaniſsime się pokazał.

Declension

Declension of czoło

	singular	plural
nominative	czoło	czoła
genitive	czoła	czół
dative	czołu	czołom
accusative	czoło	czoła
instrumental	czołem	czołami
locative	czole	czołach
vocative	czoło	czoła

Derived terms

adjectives

• czelny

 

adverbs

• w pocie czoła
• z podniesionym czołem

 

interjections

• czołem

 

nouns

• miedziane czoło

 

prepositions

• na czele z

 

verbs

• bić czołem impf
• chylić czoła impf
• kopać się w czoło impf
• postawić na czele pf, stawiać na czele impf
• puknąć się w czoło pf, pukać się w czoło impf
• stać na czele impf
• stanąć na czele pf, stawać na czele impf
• stawić czoła pf, stawiać czoła impf

 

Related terms

adjectives

• bezczelny
• przyczółkowy

 

adverb

• bezczelnie

 

interjections

• czołem

 

nouns

• bezczelność
• czelność
• czołówka
• przyczoło
• przyczółek

 

Trivia

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), czoło is one of the most used words in Polish, appearing 13 times in scientific texts, 34 times in news, 14 times in essays, 21 times in fiction, and 4 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 86 times, making it the 738th most common word in a corpus of 500,000 words.

Further reading

• czoło in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• czoło in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “czoło”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• “CZOŁO”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 30.04.2019
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “czoło”, in Słownik języka polskiego‎^[7]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “czoło”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[8]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “czoło”, in Słownik języka polskiego‎^[9] (in Polish), volume 1, Warsaw, page 396

Silesian

Etymology

Inherited from Old Polish czoło.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈt͡ʂɔwɔ/
• Rhymes: -ɔwɔ
• Syllabification: czo‧ło

Noun

czoło n

1. (anatomy) forehead

Declension

Declension of czoło

	singular	plural
nominative	czoło	czoła
genitive	czoła	czołōw
dative	czołu	czołōm
accusative	czoło	czoła
instrumental	czołym	czołami/czołōma
locative	czole	czołach
vocative	czoło	czoła

Further reading

• czolo in dykcjonorz.eu
• czoło in silling.org