czwórnasób
Jump to navigation
Jump to search
Polish
[edit]Etymology
[edit]From czwór + nasób.[1] First attested in 1564.[2]
Pronunciation
[edit]- Rhymes: -asup
- Syllabification: czwór‧na‧sób
Adverb
[edit]czwórnasób (not comparable)
- Only used in w czwórnasób
References
[edit]- ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “czwórnasób”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
- ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “czwórnasób”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
Further reading
[edit]- czwórnasób in Polish dictionaries at PWN
- “CZWÓRNASÓB”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 23.09.2024
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “czwórnasób”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “czwórnasób”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “czwórnasób”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 410