dörtgen

Turkish

Etymology

• dört (“four”) +‎ -gen (“sides”)

Pronunciation

• IPA^(key): [dœɾtɟen]

Noun

dörtgen (definite accusative dörtgeni, plural dörtgenler)

1. quadrangle

Declension

Inflection
Nominative	dörtgen
Definite accusative	dörtgeni
	Singular	Plural
Nominative	dörtgen	dörtgenler
Definite accusative	dörtgeni	dörtgenleri
Dative	dörtgene	dörtgenlere
Locative	dörtgende	dörtgenlerde
Ablative	dörtgenden	dörtgenlerden
Genitive	dörtgenin	dörtgenlerin