dúbail

Irish

Verb

dúbail (present analytic dúblaíonn, future analytic dúblóidh, verbal noun dúbailt, past participle dúbailte)

1. to double
2. to duplicate
3. to fold in two

Conjugation

conjugation of dúbail (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	dúblaím	dúblaíonn tú; dúblaír†	dúblaíonn sé, sí	dúblaímid; dúblaíonn muid	dúblaíonn sibh	dúblaíonn siad; dúblaíd†	a dhúblaíonn; a dhúblaíos / a ndúblaíonn*; a ndúblaíos*	dúblaítear
	past	dhúbail mé; dhúblaíos	dhúbail tú; dhúblaís	dhúbail sé, sí	dhúblaíomar; dhúbail muid	dhúbail sibh; dhúblaíobhair	dhúbail siad; dhúblaíodar	a dhúbail / ar dhúbail*	dúblaíodh
	past habitual	dhúblaínn / ndúblaínn‡‡	dhúblaíteá / ndúblaíteᇇ	dhúblaíodh sé, sí / ndúblaíodh sé, s퇇	dhúblaímis; dhúblaíodh muid / ndúblaímis‡‡; ndúblaíodh muid‡‡	dhúblaíodh sibh / ndúblaíodh sibh‡‡	dhúblaídís; dhúblaíodh siad / ndúblaídís‡‡; ndúblaíodh siad‡‡	a dhúblaíodh / a ndúblaíodh*	dhúblaítí / ndúblaít퇇
future		dúblóidh mé; dúblód; dúblóchaidh mé†	dúblóidh tú; dúblóir†; dúblóchaidh tú†	dúblóidh sé, sí; dúblóchaidh sé, sí†	dúblóimid; dúblóidh muid; dúblóchaimid†; dúblóchaidh muid†	dúblóidh sibh; dúblóchaidh sibh†	dúblóidh siad; dúblóid†; dúblóchaidh siad†	a dhúblóidh; a dhúblós; a dhúblóchaidh†; a dhúblóchas† / a ndúblóidh*; a ndúblós*; a ndúblóchaidh*†; a ndúblóchas*†	dúblófar; dúblóchar†
conditional		dhúblóinn; dhúblóchainn† / ndúblóinn‡‡; ndúblóchainn†‡‡	dhúblófá; dhúblóchthᆠ/ ndúblófᇇ; ndúblóchthᆇ‡	dhúblódh sé, sí; dhúblóchadh sé, s토/ ndúblódh sé, s퇇; ndúblóchadh sé, s톇‡	dhúblóimis; dhúblódh muid; dhúblóchaimis†; dhúblóchadh muid† / ndúblóimis‡‡; ndúblódh muid‡‡; ndúblóchaimis†‡‡; ndúblóchadh muid†‡‡	dhúblódh sibh; dhúblóchadh sibh† / ndúblódh sibh‡‡; ndúblóchadh sibh†‡‡	dhúblóidís; dhúblódh siad; dhúblóchadh siad† / ndúblóidís‡‡; ndúblódh siad‡‡; ndúblóchadh siad†‡‡	a dhúblódh; a dhúblóchadh† / a ndúblódh*; a ndúblóchadh*†	dhúblófaí; dhúblóchtha토/ ndúblófa퇇; ndúblóchtha톇‡
subjunctive	present	go ndúblaí mé; go ndúblaíod†	go ndúblaí tú; go ndúblaír†	go ndúblaí sé, sí	go ndúblaímid; go ndúblaí muid	go ndúblaí sibh	go ndúblaí siad; go ndúblaíd†	—	go ndúblaítear
	past	dá ndúblaínn	dá ndúblaíteá	dá ndúblaíodh sé, sí	dá ndúblaímis; dá ndúblaíodh muid	dá ndúblaíodh sibh	dá ndúblaídís; dá ndúblaíodh siad	—	dá ndúblaítí
imperative		dúblaím	dúbail	dúblaíodh sé, sí	dúblaímis	dúblaígí; dúblaídh†	dúblaídís	—	dúblaítear
verbal noun		dúbailt
past participle		dúbailte

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Derived terms

• dúbailt
• dúbailte