dławisz

Polish

Etymology

From dławić +‎ -isz.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdwa.viʂ/

Noun

dławisz m inan

1. Any plant of the genus Celastrus; staff vine; bittersweet.

Declension

Declension of dławisz

	singular	plural
nominative	dławisz	dławisze
genitive	dławiszu	dławiszy
dative	dławiszowi	dławiszom
accusative	dławisz	dławisze
instrumental	dławiszem	dławiszami
locative	dławiszu	dławiszach
vocative	dławiszu	dławisze

Verb

dławisz

1. second-person singular present of dławić

Further reading

• Template:R:PWN