dantis
Latin
Participle
(deprecated template usage) dantis
- genitive masculine singular of dāns
- genitive feminine singular of dāns
- genitive neuter singular of dāns
Lithuanian
Etymology
From (deprecated template usage) [etyl] Proto-Indo-European *h₃dónts (“tooth”)
Noun
dantìs m (plural dañtys) stress pattern 4
Declension
Declension of dantìs
singular (vienaskaita) | plural (daugiskaita) | |
---|---|---|
nominative (vardininkas) | dantìs | dañtys |
genitive (kilmininkas) | dantiẽs | dantų̃ |
dative (naudininkas) | dañčiui | dantìms |
accusative (galininkas) | dañtį | dantìs |
instrumental (įnagininkas) | dantimì | dantimìs |
locative (vietininkas) | dantyjè | dantysè |
vocative (šauksmininkas) | dantiẽ | dañtys |
Related terms
(Nouns)
- dantenos f pl