Jump to content

kilmininkas

From Wiktionary, the free dictionary

Lithuanian

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From kilmė (origin) +‎ -ininkas, a calque of Latin genetīvus.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [kʲɪlʲmʲɪˈnʲɪŋkɐs]
  • Hyphenation: kil‧mi‧nin‧kas

Noun

[edit]

kilminiñkas m (plural kilminiñkai) stress pattern 2

  1. (grammar) genitive case
    Synonyms: genitỹvas, genetỹvas

Declension

[edit]
Declension of kilminiñkas
singular
(vienaskaita)
plural
(daugiskaita)
nominative (vardininkas) kilminiñkas kilminiñkai
genitive (kilmininkas) kilminiñko kilminiñkų
dative (naudininkas) kilminiñkui kilminiñkams
accusative (galininkas) kilminiñką kilmininkùs
instrumental (įnagininkas) kilmininkù kilminiñkais
locative (vietininkas) kilmininkè kilminiñkuose
vocative (šauksmininkas) kilminiñke kilminiñkai