deambulans

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Present participle of deambulō.

Participle[edit]

deambulāns (genitive deambulantis); third-declension one-termination participle

  1. walking, promenading

Declension[edit]

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative deambulāns deambulantēs deambulantia
Genitive deambulantis deambulantium
Dative deambulantī deambulantibus
Accusative deambulantem deambulāns deambulantēs
deambulantīs
deambulantia
Ablative deambulante
deambulantī1
deambulantibus
Vocative deambulāns deambulantēs deambulantia

1When used purely as an adjective.