deimhneacht

Irish

Etymology

From deimhin +‎ -acht.

Noun

deimhneacht f (genitive singular deimhneachta, nominative plural deimhneachtaí)

1. certainty

Declension

Declension of deimhneacht

Third declension

Bare forms: Case Singular Plural Nominative deimhneacht deimhneachtaí Vocative a dheimhneacht a dheimhneachtaí Genitive deimhneachta deimhneachtaí Dative deimhneacht deimhneachtaí

Forms with the definite article: Case Singular Plural Nominative an deimhneacht na deimhneachtaí Genitive na deimhneachta na ndeimhneachtaí Dative leis an deimhneacht don deimhneacht leis na deimhneachtaí

Synonyms

• cinnteacht
• dearfacht

Derived terms

• bréagdheimhneacht

Related terms

• deimhneach

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “deimhneacht”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN