designaturus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future active participle of dēsignō.
Participle[edit]
dēsignātūrus (feminine dēsignātūra, neuter dēsignātūrum); first/second-declension participle
- about to mark
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | dēsignātūrus | dēsignātūra | dēsignātūrum | dēsignātūrī | dēsignātūrae | dēsignātūra | |
Genitive | dēsignātūrī | dēsignātūrae | dēsignātūrī | dēsignātūrōrum | dēsignātūrārum | dēsignātūrōrum | |
Dative | dēsignātūrō | dēsignātūrō | dēsignātūrīs | ||||
Accusative | dēsignātūrum | dēsignātūram | dēsignātūrum | dēsignātūrōs | dēsignātūrās | dēsignātūra | |
Ablative | dēsignātūrō | dēsignātūrā | dēsignātūrō | dēsignātūrīs | |||
Vocative | dēsignātūre | dēsignātūra | dēsignātūrum | dēsignātūrī | dēsignātūrae | dēsignātūra |