designaturus
Latin
Etymology
Future active participle of dēsignō.
Participle
dēsīgnātūrus (feminine dēsīgnātūra, neuter dēsīgnātūrum); first/second-declension participle
- about to mark
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | dēsīgnātūrus | dēsīgnātūra | dēsīgnātūrum | dēsīgnātūrī | dēsīgnātūrae | dēsīgnātūra | |
Genitive | dēsīgnātūrī | dēsīgnātūrae | dēsīgnātūrī | dēsīgnātūrōrum | dēsīgnātūrārum | dēsīgnātūrōrum | |
Dative | dēsīgnātūrō | dēsīgnātūrō | dēsīgnātūrīs | ||||
Accusative | dēsīgnātūrum | dēsīgnātūram | dēsīgnātūrum | dēsīgnātūrōs | dēsīgnātūrās | dēsīgnātūra | |
Ablative | dēsīgnātūrō | dēsīgnātūrā | dēsīgnātūrō | dēsīgnātūrīs | |||
Vocative | dēsīgnātūre | dēsīgnātūra | dēsīgnātūrum | dēsīgnātūrī | dēsīgnātūrae | dēsīgnātūra |