detestabilis
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): /deː.tesˈtaː.bi.lis/, [d̪eːt̪ɛs̠ˈt̪äːbɪlʲɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /de.tesˈta.bi.lis/, [d̪et̪esˈt̪äːbilis]
Adjective
dētestābilis (neuter dētestābile, comparative dētestābilior); third-declension two-termination adjective
Declension
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | dētestābilis | dētestābile | dētestābilēs | dētestābilia | |
Genitive | dētestābilis | dētestābilium | |||
Dative | dētestābilī | dētestābilibus | |||
Accusative | dētestābilem | dētestābile | dētestābilēs dētestābilīs |
dētestābilia | |
Ablative | dētestābilī | dētestābilibus | |||
Vocative | dētestābilis | dētestābile | dētestābilēs | dētestābilia |
References
- “detestabilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “detestabilis”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- detestabilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.