devotatio
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /deː.u̯oːˈtaː.ti.oː/, [d̪eːu̯oːˈt̪äːt̪ioː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /de.voˈtat.t͡si.o/, [d̪evoˈt̪ät̪ː͡s̪io]
Noun[edit]
dēvōtātiō f (genitive dēvōtātiōnis); third declension
Declension[edit]
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | dēvōtātiō | dēvōtātiōnēs |
Genitive | dēvōtātiōnis | dēvōtātiōnum |
Dative | dēvōtātiōnī | dēvōtātiōnibus |
Accusative | dēvōtātiōnem | dēvōtātiōnēs |
Ablative | dēvōtātiōne | dēvōtātiōnibus |
Vocative | dēvōtātiō | dēvōtātiōnēs |
Descendants[edit]
- Portuguese: devotação
- Romanian: devotațiune
References[edit]
- “devotatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- devotatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.