diagonalizowalny

Polish

Etymology

From diagonalizować +‎ -alny.

Pronunciation

• IPA^(key): /dja.ɡɔ.na.li.zɔˈval.nɨ/
• Rhymes: -alnɨ
• Syllabification: dia‧go‧na‧li‧zo‧wal‧ny

Adjective

diagonalizowalny (not comparable, no derived adverb)

1. (linear algebra) diagonalizable (able to be diagonalized)

   endomorfizm diagonalizowalny ― diagonalizable endomorphism

   operator diagonalizowalny ― diagonalizable operator

   macierz diagonalizowalna ― diagonalizable matrix

Declension

Declension of diagonalizowalny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	diagonalizowalny		diagonalizowalna	diagonalizowalne	diagonalizowalni	diagonalizowalne
genitive	diagonalizowalnego		diagonalizowalnej	diagonalizowalnego	diagonalizowalnych
dative	diagonalizowalnemu		diagonalizowalnej	diagonalizowalnemu	diagonalizowalnym
accusative	diagonalizowalnego	diagonalizowalny	diagonalizowalną	diagonalizowalne	diagonalizowalnych	diagonalizowalne
instrumental	diagonalizowalnym		diagonalizowalną	diagonalizowalnym	diagonalizowalnymi
locative	diagonalizowalnym		diagonalizowalnej	diagonalizowalnym	diagonalizowalnych

Derived terms

nouns

• diagonalizowalność