didascalicus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Borrowed from Ancient Greek διδασκαλικός (didaskalikós).
Adjective
[edit]didascalicus (feminine didascalica, neuter didascalicum); first/second-declension adjective
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | didascalicus | didascalica | didascalicum | didascalicī | didascalicae | didascalica | |
Genitive | didascalicī | didascalicae | didascalicī | didascalicōrum | didascalicārum | didascalicōrum | |
Dative | didascalicō | didascalicō | didascalicīs | ||||
Accusative | didascalicum | didascalicam | didascalicum | didascalicōs | didascalicās | didascalica | |
Ablative | didascalicō | didascalicā | didascalicō | didascalicīs | |||
Vocative | didascalice | didascalica | didascalicum | didascalicī | didascalicae | didascalica |
References
[edit]- didascalicus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.