dinumerans

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Present participle of dīnumerō

Participle[edit]

dīnumerāns (genitive dīnumerantis); third-declension one-termination participle

  1. enumerating

Declension[edit]

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative dīnumerāns dīnumerantēs dīnumerantia
Genitive dīnumerantis dīnumerantium
Dative dīnumerantī dīnumerantibus
Accusative dīnumerantem dīnumerāns dīnumerantēs
dīnumerantīs
dīnumerantia
Ablative dīnumerante
dīnumerantī1
dīnumerantibus
Vocative dīnumerāns dīnumerantēs dīnumerantia

1When used purely as an adjective.