discontinuu
Jump to navigation
Jump to search
Romanian[edit]
Etymology[edit]
Borrowed from French discontinu.
Adjective[edit]
discontinuu m or n (feminine singular discontinuă, masculine plural discontinui, feminine and neuter plural discontinue)
Declension[edit]
Declension of discontinuu
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative |
indefinite | discontinuu | discontinuă | discontinui | discontinue | ||
definite | discontinuul | discontinua | discontinuii | discontinuele | |||
genitive/ dative |
indefinite | discontinuu | discontinue | discontinui | discontinue | ||
definite | discontinuului | discontinuei | discontinuilor | discontinuelor |