disilab
Jump to navigation
Jump to search
Romanian[edit]
Etymology[edit]
Borrowed from French dissyllabe.
Adjective[edit]
disilab m or n (feminine singular disilabă, masculine plural disilabi, feminine and neuter plural disilabe)
Declension[edit]
Declension of disilab
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative |
indefinite | disilab | disilabă | disilabi | disilabe | ||
definite | disilabul | disilaba | disilabii | disilabele | |||
genitive/ dative |
indefinite | disilab | disilabe | disilabi | disilabe | ||
definite | disilabului | disilabei | disilabilor | disilabelor |
Noun[edit]
disilab m (plural disilabi)
Declension[edit]
Declension of disilab
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) disilab | disilabul | (niște) disilabi | disilabii |
genitive/dative | (unui) disilab | disilabului | (unor) disilabi | disilabilor |
vocative | disilabule | disilabilor |