disziplinéieren

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Luxembourgish

[edit]

Verb

[edit]

disziplinéieren (third-person singular present disziplinéiert, past participle disziplinéiert, auxiliary verb hunn)

  1. to discipline

Conjugation

[edit]
Regular
infinitive disziplinéieren
participle disziplinéiert
auxiliary hunn
present
indicative
imperative
1st singular disziplinéieren
2nd singular disziplinéiers disziplinéier
3rd singular disziplinéiert
1st plural disziplinéieren
2nd plural disziplinéiert disziplinéiert
3rd plural disziplinéieren
(n) or (nn) indicates the Eifeler Regel.