divenditus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Perfect passive participle of dīvēndō
Participle
[edit]dīvēnditus (feminine dīvēndita, neuter dīvēnditum); first/second-declension participle
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | dīvēnditus | dīvēndita | dīvēnditum | dīvēnditī | dīvēnditae | dīvēndita | |
Genitive | dīvēnditī | dīvēnditae | dīvēnditī | dīvēnditōrum | dīvēnditārum | dīvēnditōrum | |
Dative | dīvēnditō | dīvēnditō | dīvēnditīs | ||||
Accusative | dīvēnditum | dīvēnditam | dīvēnditum | dīvēnditōs | dīvēnditās | dīvēndita | |
Ablative | dīvēnditō | dīvēnditā | dīvēnditō | dīvēnditīs | |||
Vocative | dīvēndite | dīvēndita | dīvēnditum | dīvēnditī | dīvēnditae | dīvēndita |