doręczyciel

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Polish Wikipedia has an article on:
Wikipedia pl

Etymology[edit]

From doręczyć +‎ -ciel.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /dɔ.rɛnˈt͡ʂɨ.t͡ɕɛl/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨt͡ɕɛl
  • Syllabification: do‧rę‧czy‧ciel

Noun[edit]

doręczyciel m pers (female equivalent doręczycielka)

  1. deliveryman
    Synonym: listonosz

Declension[edit]

Declension of doręczyciel
singular plural
nominative doręczyciel doręczyciele
genitive doręczyciela doręczycieli
dative doręczycielowi doręczycielom
accusative doręczyciela doręczycieli
instrumental doręczycielem doręczycielami
locative doręczycielu doręczycielach
vocative doręczycielu doręczyciele

Derived terms[edit]

adjective

Related terms[edit]

verbs

Further reading[edit]

  • doręczyciel in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • doręczyciel in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=doręczyciel&oldid=72361523"