dubitabilis

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 06:04, 25 September 2019.
Jump to navigation Jump to search

Latin

Etymology

From dubitō (doubt).

Pronunciation

Adjective

dubitābilis (neuter dubitābile); third-declension two-termination adjective

  1. doubtful

Declension

Third-declension two-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative dubitābilis dubitābile dubitābilēs dubitābilia
Genitive dubitābilis dubitābilium
Dative dubitābilī dubitābilibus
Accusative dubitābilem dubitābile dubitābilēs
dubitābilīs
dubitābilia
Ablative dubitābilī dubitābilibus
Vocative dubitābilis dubitābile dubitābilēs dubitābilia

Antonyms

Descendants

  • English: dubitable
  • Italian: dubitabile
  • Spanish: dubitable

References

  • dubitabilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • dubitabilis”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • dubitabilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.