duruit
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Verb
[edit]dūruit
Romanian
[edit]Etymology
[edit]Past participle of durui.
Noun
[edit]duruit n (plural duruituri)
Declension
[edit]Declension of duruit
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) duruit | duruitul | (niște) duruituri | duruiturile |
genitive/dative | (unui) duruit | duruitului | (unor) duruituri | duruiturilor |
vocative | duruitule | duruiturilor |
Verb
[edit]duruit (past participle of durui)
- past participle of durui