dwukierunkowy
Jump to navigation
Jump to search
Polish[edit]
Etymology[edit]
From dwu- + kierunek + -owy.
Pronunciation[edit]
Adjective[edit]
dwukierunkowy (not comparable, no derived adverb)
Declension[edit]
Declension of dwukierunkowy (hard)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | dwukierunkowy | dwukierunkowa | dwukierunkowe | dwukierunkowi | dwukierunkowe | |
genitive | dwukierunkowego | dwukierunkowej | dwukierunkowego | dwukierunkowych | ||
dative | dwukierunkowemu | dwukierunkowej | dwukierunkowemu | dwukierunkowym | ||
accusative | dwukierunkowego | dwukierunkowy | dwukierunkową | dwukierunkowe | dwukierunkowych | dwukierunkowe |
instrumental | dwukierunkowym | dwukierunkową | dwukierunkowym | dwukierunkowymi | ||
locative | dwukierunkowym | dwukierunkowej | dwukierunkowym | dwukierunkowych |
Further reading[edit]
- dwukierunkowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dwukierunkowy in Polish dictionaries at PWN