dwuznaczny

Polish

Etymology

From dwu- +‎ znaczyć +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /dvuˈznat͡ʂ.nɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -at͡ʂnɨ
• Syllabification: dwu‧znacz‧ny

Adjective

dwuznaczny (comparative bardziej dwuznaczny, superlative najbardziej dwuznaczny, derived adverb dwuznacznie)

1. ambiguous (open to multiple interpretations)

   Antonym: niedwuznaczny

Declension

Declension of dwuznaczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	dwuznaczny		dwuznaczna	dwuznaczne	dwuznaczni	dwuznaczne
genitive	dwuznacznego		dwuznacznej	dwuznacznego	dwuznacznych
dative	dwuznacznemu		dwuznacznej	dwuznacznemu	dwuznacznym
accusative	dwuznacznego	dwuznaczny	dwuznaczną	dwuznaczne	dwuznacznych	dwuznaczne
instrumental	dwuznacznym		dwuznaczną	dwuznacznym	dwuznacznymi
locative	dwuznacznym		dwuznacznej	dwuznacznym	dwuznacznych

Derived terms

noun

• dwuznaczność

 

Further reading

• dwuznaczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dwuznaczny in Polish dictionaries at PWN