dyskredytacja
Jump to navigation
Jump to search
Polish[edit]
Etymology[edit]
Borrowed from French discréditation.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
dyskredytacja f
Declension[edit]
Declension of dyskredytacja
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | dyskredytacja | dyskredytacje |
| genitive | dyskredytacji | dyskredytacji/dyskredytacyj (archaic) |
| dative | dyskredytacji | dyskredytacjom |
| accusative | dyskredytację | dyskredytacje |
| instrumental | dyskredytacją | dyskredytacjami |
| locative | dyskredytacji | dyskredytacjach |
| vocative | dyskredytacjo | dyskredytacje |
Derived terms[edit]
verbs
Further reading[edit]
- dyskredytacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dyskredytacja in Polish dictionaries at PWN